Antikalar restoratör kız kardeşlerin dokunuşuyla hayat buluyor

Restoratör Burcu Öztürk ile kız kardeşi His Öztürk, Şişli’deki atölyelerinde bir anlık dalgınlıkla kesimlere ayrılan vazoları puzzle üzere birleştiriyor, rengi atmış metalleri eski parlaklığına kavuşturuyor, kırılmış fakat modülü kaybolmuş eşyaları emsal unsurlarla tamamlayarak özgünlüğünü bozmadan onarıyor.

Yaptıkları çalışmalarla ilgili antika onarım atölyesinde AA muhabirine konuşan Burcu Öztürk, yanlış yapıştırılmış bir eserdeki materyale uygun olmayan yapıştırıcıyı sökmenin, sıfırdan bir nesne onarmaktan daha güç olduğunu söyledi.

Çoğu vakit Japon yapıştırıcısı kullanılmış nesnelere rastladıklarını aktaran Öztürk, bunun yanı sıra yumurta ve ince bulgurla yanlış yapıştırılmış bir porselenden bu maddeyi sökerken de çok zorlandıklarını tabir etti.

Öztürk, müşterilerinin müsaade vermesi halinde restore ettikleri birtakım eşyaların öncesi-sonrası hallerini toplumsal medyadan paylaştıklarını lisana getirdi.

Burcu Öztürk, restoratör olma öyküsünün ise daha çocukluktan başladığını anlatarak, çocukken çamurdan bir çaydanlık yaptığını, sonra kırılan çaydanlığını tamir etmek için ağır uğraşlar verdiğini, ilkokulda ise yağlı boya tablolar yaptığını, sonraki eğitim hayatında ilgi alanı olan onarıma yöneldiğini söyledi.

Kırılan nesneleri eski haline getirip onardığını aktaran Öztürk, porselen vazo, avize, tabak, fincan üzere eserleri yapıştırarak görünümünü tamamladığını söz etti.

Öztürk, nesnenin büyüklüğüne, rengine, dokusuna ve kondisyonuna nazaran yapılan sürecin müddetinin değiştiğini de lisana getirerek, “Bir vazonun onarımı 3 ay sürebiliyor. En son yaptığımız vazonun üzerinde çiçek motifleri vardı. Ancak bir fincan, kulpuyla bir hafta, bazen 6 ay sürüyor. Metallerde oksidasyon oluyor. Ona kimyasal süreç uyguluyoruz. Bir de kimyasaldan ayırma süreci yapıyoruz. Ph ölçümü yapıyoruz, uzun sürüyor.” dedi.

Küçükken ünlü ressam Bob Ross’un programlarını izleyerek fotoğraf yaptığını kaydeden Öztürk, nesnelerde eksilen yahut silinen fotoğrafları kendi elleriyle çizerek tamamladığını söyledi.
Öztürk, müşterileri teslim ettikleri eserler konusunda “sonuç bu formda olacak, bu türlü ilerleyeceğiz. Renk, ton ve doku farkı olabilir” diye uyardığını anlatarak, şöyle devam etti:

“Bazen bu ihtarları unutuyorlar. ‘Böyle istemiyordum ki.’ diyorlar. O vakit çok zorlanıyorum. İnsan üzere her olay öteki bir teşhis ve tedavi gerektiriyor. Nesnelerde de ne kadar porselen olursa olsun, kırık sayısı ve renkler değişiyor. Başlıyorum fakat başıma ne gelecek ben de bilmiyorum. Bazen özgün dokuya ziyan vermek istemediğim için doğal bırakıyorum. O denli bırakınca karşı taraf o denli beklemiyor, ‘Hiç kırılmamış üzere istiyordum.’ diyorlar. Fakat ben o denli bir kelam vermiyorum.”

Nadir üretilen nesnelerle de çalıştığını ve onarıma gönderilen eserlerle ilgili araştırmalar yaptığını bildiren Öztürk, ayrıyeten genelde müşteri bağlantılarıyla ilgilenen kız kardeşiyle çalışmanın avantajlı olduğunu kelamlarına ekledi.

“ÜÇ JENERASYONU AŞMIŞ ŞEYLER GELDİĞİ VAKİT HEYECANLANIYORUM” 

Ablasıyla çalışmaktan memnunluk duyduğunu ve yaz mevsimiyle birlikte tarihi eser kazılarına gitmeye başladığını söz eden oyuncu His Öztürk de konutlarında antika eşyalara göre minimalist anlayışı benimsediklerini söyledi.

Duygu Öztürk, en çok antika alış satışı yapan beşerlerle muhatap olurken zorlandığını, bu şahısların farklı dertleri olduğunu anlatarak, “İstiyorlar ki o kırılan şey 100 yıl evvel fırından nasıl çıkmışsa o denli geri verelim. O denli bir şeyin mümkün olmadığını söylüyorum. Aile yadigarı olan üç nesli aşmış şeyler geldiği vakit hem kendim için heyecanlanıyorum hem de müşteriyle bir halde anlaşıp onu almak için de Burcu ismine heyecanlanıyorum.” dedi.

Tiyatro eğitiminin yanı sıra onarım eğitimi de aldığını aktaran Öztürk, cam yapıtlara farklı bir ilgisi olduğunu belirterek, “Ahşap, metal de çalışıyoruz. Kapı ya da pencere aksamı üzere büyük eserler de geliyor. Beyoğlu’nda bir demir atölyesi ya da Maslak’ta bir ahşap atölyesiyle konuşup bir mühlet orada tutup üzerinde çalışıyoruz. Bu atölyede yalnızca küçük nesneler üzerinde çalışıyoruz.” diye konuştu.

Restore edilen eşyalarda kullanılan gerece bağlı olarak vakitle deformasyon oluşabileceğine değinen Öztürk, “Çok fazla gün ışığı gören yerde bırakmamalı. Husus durduğu yerde göz görmese bile neler yaşıyor. Porselen ve seramik eserlerde, uzun yıllar içinde kullandığımız epoksilerde sararma olabilir. Yeme içmede kullanılmaması için uyarıyoruz ancak ola ki kullanıldı nemli bir bezle silinmeli.” ihtarında bulundu. AA

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir